Vandaag sta ik op met regen. Veel regen. Kaplaarzen en regenjas aan dan maar voor ik de deur uit ga. Ik kan niet stoppen met denken aan de vluchtelingen in het kamp. Zoveel regen, evenveel ellende. De straten staan blank. Bram rijdt met mij mee, Onno is al daar vanwege de Morning Foodline.
Ik loop Takis (de praktijkopleider van Bram en Onno) tegen het lijf en vraag hoe het is voor hem om onze studenten te mogen begeleiden. Hij vindt onze jongens, én Mimouna natuurlijk, fantastische kids! Wel maakt hij zich vaak zorgen om ze. Hij is zelf niet altijd aanwezig en voelt zich erg verantwoordelijk voor hun welzijn en veiligheid. Daardoor heeft hij het gevoel dat hij ze vaak moet 'checken'. Vooral de jongens zijn nog jong, volgens hem zien ze niet altijd overal het gevaar van in. Bijzonder, want ik merk dat juist onze jongens met argusogen kijken naar hoe onveilig sommige resident volunteers te werk gaan. We grappen er regelmatig over dat ze wel een cursus VCA kunnen gebruiken. Maar ja, ik snap ook dat de nood de wet breekt. Er is soms geen beter materiaal voorhanden. Gelukkig weigeren de jongens sommige dingen echt te doen omdat ze zelf vinden dat het niet veilig genoeg is. Ik ben trots op ze dat ze daar zo stellig in zijn!
Ik bespreek ook met Takis of hij het ziet zitten om volgend jaar weer nieuwe studenten te ontvangen. Hij geeft aan dat dat af zal hangen van de situatie te zijner tijd. Toen Rik, Onno, Bram en Mimouna kwamen werd de situatie bij het Construction Team kort van te voren nogal chaotisch. Eigenlijk de slechtste tijd om te starten met studenten. Movement moest inkrimpen vanwege de sterke daling van het aantal residents. Daardoor vertrokken meerdere coördinatoren en volunteers. Diegenen die de taak van begeleiding eigenlijk op zich hadden konden die ineens niet meer uitvoeren. Gelukkig wilde Takis deze taak op zich nemen, maar heel makkelijk was het niet om alles weer op de rails te krijgen. Afhankelijk van hoe de situatie dus straks is gaan we bekijken of we een nieuwe lichting studenten kunnen sturen. De vorm waarin moeten we nog bespreken..
Op de planning van vandaag staat het schilderen van het kantoor van Movement in de oude olijffabriek. Maarten, Bram, Onno en ik vertrekken vanuit het kamp naar Ergon om eerst te bekijken wat er nog aan materiaal aanwezig is daar en wat we moeten aanschaffen. We rijden voor de materialen naar een winkel genaamd CAS. Voor sommige woorden weet ik echter het Engels niet, laat staan het `Grieks. Van beide kanten schiet de woordenschat nog wat tekort ;-) Lang leve Google Translate!
Ik stort me op het repareren van een enorm gat in een gipswand.
De rest gaat aan de gang met het in de primer zetten van de kozijnen en het schilderen van de wanden.
Als we einde van de dag naar huis gaan is het gelukkig eventjes droog. Later die avond is er weer regen in overvloed. Ook nog gepaard gaande met donder en bliksem. Je zal maar in je tent zitten..... Tot morgen.
Comments